ขออนุญาตร่วมด้วยครับ
เมื่อก่อนตอนที่เป็นวัยรุ่น ผมนิสัยไม่ค่อยจะดีครับ แต่ก็รู้ตัวจึงเริ่มหาทางเป็นคนดีทำตัวใหม่ จึงเริ่มสวดมนต์ไหว้พระ
จากคาถาชินบัญชร ก็เพิ่มยอดพระกัณฑ์พระไตรปิฎก เพิ่มอิติปิโส เรื่องก็จะเริ่มจากจุดนี้ครับ คือได้ในสิ่งที่ไม่อยากได้มา
เช่นสัมผัสต่างๆจากพุทธคุณของเครื่องราง
- กระกรุดหนังเสือ ตอนแรกที่ยังไม่ใช่ของผม มันว่างอยู่ในตู้บูชาที่วัด ผมจึงแอบหลวงพ่อหยิบขึ้นมาดู มาดม แต่สิ่งที่ได้กลิ่นคือ
กลิ่นเหม็นสากศพ เหม็นแบบสุดๆ เหม็นไปทั่วบริเวณนั้น ผมก็เริ่มใจไม่ดีครับ แล้วบังเอิญหลวงพ่อเดินผ่านมาแล้วถามว่าอยากได้เหรอ
ผมตอบว่า อยากได้ครับ แล้วหลวงพ่อท่านก็ดึงกระกรุดหนังเสือจากมือผมขึ้นไปเสก ... .ให้ส่งคืนมาให้ผม ผมรับมาแล้วพนมมือ
ขึ้นไหว้พร้อมกระกรุด สิ่งที่แปลกคือกลิ่นเหม็นที่ได้กลิ่นตอนแรก กลับกลายเป็นหอม หอมแบบกลิ่นน้ำอบ น้ำหอมไทย
พร้อมทั้งได้ยินเสียงเสือคำรามดังในหู..
- กุมารทอง ถ้ารับองค์ใหม่เข้าบ้านมาที่ไร ก็จะเห็นตลอด ตื่นนอนก็จะเห็นเด็กยืนที่ข้างๆหัวเตียง บางวันพวกเค้าอารมณ์ดี
ก็จะวิ่งเล่นกันดังทั้งบ้าน เสียงวิ่งเล่น เสียงหัวเราะ จนแฟนผมเริ่มกลัว ก็เลยขู่ว่าถ้าเล่นให้ได้ยินอีกจะพาไปคืนหลวงพ่อ
เสียงถึงได้เงียบ และในความเชื่อส่วนตัวผมเกี่ยวกับน้องๆเค้าคือ เค้าไม่ชอบมีดหมอ ไม่ชอบผ้ายันต์ตามพิธีล้างป่าช้า
- ตอนเริ่มสวดมนต์ ผมได้ไปเจอพราหมณ์นุ่งขาวที่บ้านหลังหนึ่ง แก่มองผมแล้วบอกว่า ผมสวดมนต์ผิดทั้งๆที่แก่ก็ไม่เคยมานั่งฟัง
ผมสวดมนต์ แก่เอาหนังสือมากลางออก แล้วอ่านออกเสียงให้ผมฟัง ตรงตัวที่ผมสะกดไม่ถูก ซึ่งมันก็ตรงกับตัวที่ผมไม่ค่อยมั่นใจ
ในการออกเสียง แก่สอนให้อ่านอยู่หลายตัว มันทำให้งงมากครับ ที่แก่รู้ได้อย่างไร รู้ถูกตัวซะด้วย
เอาแค่พอนึกได้ก่อนครับ ( เรื่องแบบนี้ใครจะว่าบ้าก็ไม่ถือครับ เพราะถ้าผมไม่เจอผมคงคิดแบบท่านเหมือนกันครับ )
