อิ อิ ขอบคุณมากครับพี่สมชาย
คุยเรื่องเทคนิก
......ผมอ่านไปก็นึกภาพตามไปด้วยครับพี่สมชาย เป็นฉากๆ เป็นหนังละครเลย เข้าใจง่าย ได้ภาพรวมแถมสนุกกว่าถ้าคิดรายละเอียดเห็นภาพตามไป เช่น บ้านเลขที่ 112 ถนนเบเกอร์ของเชอร์ล๊อก โฮล์ม ผเวลาอ่านผมคืดภาพเห็นไปว่าทางเดินกลับบ้านไปทางฟุตบาทด้านซ้าย ประตูไม้ทึบสีน้ำตาล ฯลฯ
การคิดภาพตามทำให้สนุกขึ้นด้วยครับ เพราะรายละเอียดอะไรนึกภาพไม่ออกก็ได้มีเรื่องไปหาหนังสืออ้างอิงมาอีก เช่น ม้าพันธุ์ต่างๆ อุปกรณ์(ส่วนมากก็อาวุธนี่ละครับ) รายละเอียกเรื่องนักบุญต่างๆ ฯลฯ
......และเพื่อลดความล้าที่อาจเกิดขึ้น ผมมักอ่านหนังสือ 2-3 เล่ม ควบกันไป คือเลือกหนังสือที่มี "ระดับความเข้มข้นของเนื้อหา" ต่างกัน คือเรื่องที่ต้องคิดตามยาก คิดตามง่าย
หรือไม่ก็หนังสือที่มี "ระดับมุมมอง" ต่างกัน เช่นเรื่องชีวิตบุคคล เรื่องวิชาการในภาพรวม
ช่วงเวลาว่างอ่านหนังสือในวันหนึ่งๆ อาจมีสมาธิต่างกัน สิ่งแวดล้มรบกวนต่างกัน ความเหนื่อยต่างกัน เปลี่ยนระดับความเข้มข้นและระดับมุมมองของหนังสือไปจะช่วยให้ไม่ล้าและ/หรือ เริ่มรู้สึกว่าต้องใช้ความพยายามโดยไม่ควรได้ครับ
เอ่อ...โฮล์มกับดอกเตอร์วัตสันหุ้นกันเช่าห้องเลขที่ ๒๒๑ บี ถนนเบเกอร์ มากกว่ามังครับ...
ห้องอยู่ชั้นสองของบ้านสไตล์วิคตอเรีย บันไดทางขึ้นแคบๆชันๆหน่อย ในห้องรกรุงรังไปหมด...
แถมโฮล์มชอบยิงปืนเล่นในห้องด้วย...ฮา...
ผมก็ชอบจิตนาการไปเวลาอ่านหนังสือเหมือนคุณต๊อกครับ...
