ขอความอนุเคราะห์สำเนาคำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๖๔๖-๖๔๗/๒๕๑๐

คำพิพากษาฎีกาเลขที่ 646/2510 หน้าที่ 949 เล่มที่ 0 ต้นฉบับ เนติฯ
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง(Click ที่เลขมาตราเพื่อดูรายละเอียดได้) ป.วิแพ่งฯ มาตรา 55 , 142 , ,
ระบุเลขฎีกา /ระบุปี พ.ศ.

คำพิพากษาฏีกาย่อสั้น
คู่ความ,ความสงบเรียบร้อยของประชาชน,พิพากษาไม่เกินคำฟ้อง
รักษาความสะอาดฯ

   646-647/10 กรณีที่กฎหมายบัญญัติให้อุทธรณ์คำสั่งของเจ้าหน้าที่ฝ่าย
บริหารและกฎหมายบัญญัติให้คำวินิจฉัยเป็นที่สุดนั้น หมายความว่า คำวินิจฉัย
นั้นจะเป็นที่สุด ก็ต่อเมื่อเป็นคำวินิจฉัยที่ถูกต้องตามกฎหมายที่ให้อำนาจมี
คำสั่งและมีคำวินิจฉัยเช่นนั้น มิได้หมายความว่า แม้คำสั่งวินิจฉัยนั้นจะไม่
ถูกต้องตามกฎหมายก็ถึงที่สุดนำมาฟ้องร้องต่อศาลไม่ได้ไปด้วย ศาลย่อมมี
อำนาจพิจารณาพิพากษาได้ว่า คำสั่งวินิจฉัยนั้นถูกต้องชอบด้วยกฎหมายหรือไม่
ทั้งนี้ ศาลย่อมไม่รื้อฟื้นข้อเท็จจริงหรือดุลพินิจที่เจ้าหน้าที่รับฟังหรือวินิจฉัยมา
โดยถือว่าการใช้ดุลพินิจก็เป็นปัญหาข้อเท็จจริง การจะฟังข้อเท็จจริงหรือใช้
ดุลพินิจไปในทางใด จะถือว่าเป็นการมิชอบด้วยกฎหมายไม่ได้ เว้นแต่การ
ฟังข้อเท็จจริงหรือการใช้ดุลยพินิจนั้นไม่มีพยานหลักฐานหรือเหตุผลสนับสนุน
เพียงพอหรือมิได้เป็นไปโดยสุจริต อันถือได้ว่าการวินิจฉัยเช่นนั้นไม่เป็นการ
ชอบด้วยกฎหมาย
   พระราชบัญญัติรักษาความสะอาด และความเป็นระเบียบเรียบร้อยของ
บ้านเมือง พ.ศ. 2503 มาตรา 12 ให้อำนาจเจ้าพนักงานท้องถิ่นที่จะออก
คำสั่งให้เจ้าของหรือผู้ครอบครองรื้ออาคารได้ ถ้าหากชำรุดทรุดโทรมหรืออยู่
ในสภาพอันเป็นที่น่ารังเกียจและไม่อาจแก้ไขได้ และกรรมการที่แต่งตั้งขึ้น
ก็เห็นว่าไม่อาจแก้ไขได้สภาพน่ารังเกียจหรือไม่นี้ กฎหมายให้เจ้าพนักงาน
ท้องถิ่นและกรรมการลงความเห็นมิได้ให้ถือตามข้อเท็จจริง การที่มีอาคาร
ของโจทก์ที่เป็นไม้ปลูกสร้างมาตั้ง 15 ปีแล้ว ปะปนอยู่กับอาคารซึ่งล้วนแต่
เป็นตึกสองชั้นทั้งในถนนแถวเดียวกัน เช่นนี้ความเห็นของเจ้าพนักงานท้องถิ่น
ว่าอาคารของโจทก์อยู่ในสภาพอันเป็นที่น่ารังเกียจจึงเป็นความเห็นที่ชอบ
   พระราชบัญญัติรักษาความสะอาด และความเป็นระเบียบเรียบร้อยของ
บ้านเมือง พ.ศ.2503 มาตรา 12 มิได้บัญญัติบังคับว่าต้องจัดหาที่อยู่ใหม่ให้แก่
บุคคลซึ่งอยู่ในอาคารที่สั่งรื้อนั้นเสมอไปทุกราย หากบุคคลเหล่านี้มีสถานที่อยู่
ที่แห่งอื่นแล้วก็ไม่จำต้องหาที่อยู่ให้ใหม่ มูลเหตุที่เจ้าพนักงานท้องถิ่นจะสั่งให้
เจ้าของรื้ออาคารอยู่ที่อาคารนั้นชำรุดทรุดโทรมอยู่ในสภาพอันเป็นที่น่ารังเกียจ
และไม่อาจแก้ไขได้ ส่วนการจัดหาที่อยู่ให้ใหม่นั้น เป็นเหตุที่จะปฏิบัติกันได้ใน
ภายหลังการที่เจ้าพนักงานท้องถิ่นมิได้จดแจ้งเรื่องการหาที่อยู่ให้ใหม่ลงไปใน
คำสั่งรื้อถอนอาคารด้วยนั้น หาทำให้คำสั่งนั้นเป็นคำสั่งที่มิชอบไม่
   การหาที่อยู่ให้ใหม่ ตามความประสงค์ของพระราชบัญญัติรักษาความ
สะอาดฯ นี้ ก็เพื่อใช้เป็นที่อยู่อาศัยบรรเทาความเดือดร้อนของผู้ถูกรื้ออาคาร
ชั่วคราวเท่านั้น จะหวังให้มีสภาพและความเป็นอยู่เหมือนอย่างอาคารเดิม
ทุกอย่างไม่ได้

คำพิพากษาฏีกาย่อยาว (จะมีตั้งแต่ฎีกาปี พ.ศ.2533-ปัจจุบัน เท่านั้น)

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ขอความอนุเคราะห์สำเนาคำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๖๔๖-๖๔๗/๒๕๑๐ (อ่าน 2045 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้