เรื่องที่จะไปโดนลูกหลงจากภายนอก หรือไปเจอกับภัยร้ายนอกสถานที่ ผมว่ามองว่าน่ากลัวมากกว่าเยอะเลยครับ เด็กยิ่งโต ภัยก็ดูเหมือนจะมียิ่งมาก อันนี้ยืนยันครับเอานอนยันดีกว่า
เพราะตอนโดนนอนฮะ ผมเองจบสานช่างมาทั้ง ปวช ปวส โดนคับทั่น ครั้งล่าสุด ปวช ปีสุดท้ายครับ
รอรถเมล์อยู่ที่ป้ายคนเดียวจะกลับบ้านพวกลงรถเมล์มา2คนมามองตรา ร.ร. แล้วมันก็เดินไปเราก็ระวังตัว
อยู่แต่เห็นมันเดินไปแล้วก็เลยไม่สนใจที่ไหนได้มันไปเรียกพวกมาอีก3 เหอๆรวมเป็น5 แล้วก็พากันวิ่งมาล้อม
ผมในมือมีไม้คนละท่อนแล้วไอ่คนที่ยืนอยู่ข้างหน้าผมมันก็ถามว่ามึงเก๋าใช่มั้ยมายืนแถวนี้(ก็กลับทางนี้ทุกวัน)
แล้วมันก็ง้างไม้ตีมาเลยครับแต่ยกแขนกันไว้แล้วก็แลกกะพวกมันเลยผลก็เละเลยฮะแขนเกือบหักปวดหัวอย่างแรงไปหลายวันแต่ไอ่คนที่ถามว่ามึงเก๋าใช่มั้ยน่ะนอน ร.พ. นานกว่าผมอีกเพราะผมขึ้นคร่อมเอามันซะเละแล้วผมตัวค่อนข้างใหญ่สูง 177 หนัก 72โลเพื่อนมันจะทุบจะเตะยังไงไม่สนยำไอ้นี่คนเดียวจนมันถีบผมกระเด็นไปจากเพื่อนมันน่ะแหละมันถึงได้หยุดแล้วก็หอบหิ้วกันไปส่วนผมต้องโบกแท็กซี่กลับบ้านเองแล้วก็เกิดเหตุกลางวันแสกๆคนเต็มป้ายรถเมล์แต่....ทุกคนเฉยครับผมเลยเละ ลืมบอกไปไอ้พวกหน้าตัวเมียนี่ร.ร.มันอยู่ตรงเกียกกายครับหลายท่านคงรู้จักว่าร.ร.อะไรเสียชื่อสถานศึกษาหมด