พูดถึงเรื่องเที่ยวป่า ต้องมีเรื่อง งู เรื่อง ผี เข้ามาเกี่ยวข้องกันบ้าง แต่ตอนนี้ผมจะเล่าเรื่อง ผีๆ มาเล่าให้ฟัง แต่จริงๆเรื่องนี้เคยเล่า
มาครั้งหนึ่งนานแล้ว แต่คิดว่าบางคนจะยังไม่เคยฟัง ผมจะเล่าให้ฟังใหม่ก็แล้วกัน มีอยู่มาวันหนึ่ง (ขึ้นแบบนิยายเลยครับ) พวก
เราได้ออกเที่ยวป่า กันในตอนกลางคืน ขณะที่เดิน คาดว่าจะเป็นเขตติดต่อกันระหว่าง สามอำเภอ คืออำเภอเมืองปัตตานี อำเภอ
หนองจิก และ อำเภอยะรัง ตอนนั้นเราใช้ทั้งไฟฉาย และ ตะเกียงแบบถ่านแก๊ส จังหวะนั้นช่วงที่เรากำลัง ฉายไฟอยู่ แสงไฟได้ไป
กระทบกับดวงตาคู่หนึ่ง พวกเราต่างกระซิบกันว่า น่าจะเป็น มูสัง (บางจังหวัดเรียก อีเห็น บางจังหวัดเรียก ชะมด ก็ทำความเข้าใจ
กันเองก็แล้วกันครับ) แต่ช่วงจังหวะนั้นไกลมากหากยิงไปแล้วกลัวจะไม่ถูก เราจึงพยายามเดินเข้าไปให้ได้ระยะยิง เหมือนกับว่า
มันรู้ ว่าเรายิงไม่ได้ ตามันก็สู้ไฟ ไม่ยอมหลบ หลังจากที่เราเข้าไปได้ระยะยิงแล้ว ก็ยกปืนขึ้นเล็งเชื่อมั้ยครับ มันหลบตาทำให้ไม่
เห็น แล้วมันก็เดินหนีไปพอเกินระยะยิง มันก็หันมาสู้แสงไฟอีก พอเราเดินเข้าไปได้ระยะมันก็หนีไปอีก เป็นอย่างนี้หลายครั้ง จน
มันหายไปไม่เห็นตัว พอถึงตอนนี้กว่าพวกเราจะรู้ตัว ก็อยู่กลางดงไผ่เสียแล้ว หาทางออก หาเท่าไหร่ก็หาทางออกไม่เจอ พวก
เรานึกในใจ ว่าโดนดีเข้าแล้ว แต่ก็ยังโชคดีที่ตอนนั้น เราแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม เพื่อล้อมมัน กลุ่มที่เหลือยังโชคดีที่มีมีดติดตัวกัน
มา จึงช่วยกันถางเป็นทางให้ออกกันมา กว่าจะออกกันมาได้ ต่างคนต่างก็ได้เลือดกันซิบๆ พอเช้าพวกเราก็ออกตรวจดูกัน มัน
เป็นดงไผ่ดู ยังงัยๆ ก็ไม่น่าเดินเข้าไปได้โดยไม่โดนหนามไผ่เกี่ยวตัว ขนาดทางที่เราถางกันเมื่อคืน หากันตั้งนานกว่าจะเจอ ทำ
ให้เราคิดกันว่า เมื่อคืนต้องโดนดีกันแน่ ตั้งแต่นั้น ป่านั้นพวกเราไม่กล้าไปกันอีกเลย และมีอีกเรื่องหนึ่งที่พวกเราได้เจอกันแบบ
จะๆ วันนั้นพวกผมได้นั่งดื่มกันหลังบ้าน ซึ่งตอนกลางวันได้มีทริป ล่าแย้ กันมา จึงตั้งวงดื่มกินกันอยู่หลังบ้าน ปืนก็ยังไม่ได้เก็บ
เข้าที่เข้าทางกัน ขณะนั่งดื่มกันไปดื่มกันมา ตาผมเกิดเหลือบไปเห็น ดวงไฟดวงใหญ่ ขนาดเท่าลูกฟุตบอลเห็นจะได้ ตอนแรก
นึกว่าใครคงจุด ขี้ใต้ (เศษไม้ผสมยางใช้แบบคบเพลิง) ดูไปดูมามันไม่ใช่แล้วสิครับ เพราะมันลอยได้ ลอยแบบสูงๆต่ำๆ พอนึก
ขึ้นมาได้ว่า น่าจะเป็นผีกระสือ (พอดีตอนนั้นคงได้ที่แล้ว) ก็บอกเพื่อนๆแล้ววิ่งไปเอาปืน ถ้าเขาว่าผีกระสือ ก็คือกลุ่มแก๊ส แต่นี้
พอเราดักหน้า มันก็หนีไปหลัง พอเราไปดักหลังมันก็หนีไปหน้า พอดีช่วงนั้นวิ่งไปวิ่งมาเกิดอาการเหนื่อยก็เลยไม่วิ่ง ก็เลยขึ้นลำ
ยิงใส่เข้าไปในดวงไฟดวงนั้น เผอิญในแม็กเราลืมโหลด กระสุนพึ่งยิงได้ไม่กี่นัดก็หมด แต่แปลกตรงที่ว่าพอเรายิงเข้าไป ผี
กระสือ คงตกกะใจ ก็เลยปิดสวิทไฟหายไปเลย เดินหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ หลังจากที่เรายิงกันสนั่นลั่นบ้าน บรรดาลุงๆพ่อๆก็ออก
มาว่ายิงอะไรกัน พวกเราก็เล่าให้ฟัง ท่านว่าไม่น่าเป็นไปได้ เพราะท่านอยู่กันมาตั้งนานก็ไม่เคยเห็น เขาก็โทษว่าสงสัยพวกเรา
คงเมากัน แต่ยังโชคดีที่เห็นกันหลายคน ถ้าผมเห็นคนเดียวคง ซวยแน่ๆเลย
