vichy
Full Member
คะแนน 35
ออฟไลน์
กระทู้: 389
|
|
« เมื่อ: มกราคม 18, 2010, 08:59:13 AM » |
|
ผมชอบลากไกปืนแล้วจะกระตุกในระยะสุดท้าย ทำให้ปากกระบอกทิ่มลงต่ำ เป็นเหตุให้พลาดเป้าหมายที่เล็งไว้ มีวิธีแก้ไขอย่างไร ขอความช่วยเหลือจากพี่น้องด้วยครับ โดยเฉพาะปืนแบบกิ่งอัตโนมัติ กระสุนจะกินต่ำ ขอบคุณครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
yod - รักในหลวง ครับ
ความรัก - เริ่ม - จากความรู้สึก หรือ ความคิด กันแน่นะ ..... ประวัติศาสตร์อาจจะย้อนรอยเดิม แต่คนไม่อาจย้อนอดีตได้
Hero Member
คะแนน 1628
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 18173
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: มกราคม 18, 2010, 09:06:30 AM » |
|
เกิดความกลัว ต่อ รีคอลย์หรือเปล่าครับ
ก็เพียงแต่ ลากไกมาเรื่อย ๆ จน เซียร์หลุดไปเอง หรือเปลี่ยนการใช้ข้อนิ้ว เป็นใช้อุ้งนิ้ว ซึ่งจะทำให้ไม่มีส่วนใดไปสัมผัสกับโครงปืนอีก ลองสังเกตุดูครับ ว่า เวลา เราลากไกปืนแล้ว มีส่วนใดของมือ ไปสัมผัสกับโครงปืนอีก ก็แก้ไขที่จุดนั้นดูครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
..สิ่งสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่ว่า...วันนี้เขาอยู่หรือจากไป สำคัญที่ว่า...ช่วงที่เรามีเวลาอยู่ด้วยกัน ขอให้มีความทรงจำที่ดี...ก็เพียงพอแล้ว อย่างน้อย เราก็ยังมีอะไรดีดีให้นึกถึง และยิ้มให้ความทรงจำนั้นได้ ...
..กรอบใดกักขังแค่กาย แต่ใจอย่าหมายกั้นได้ โซ่ตรวนรัดรึงตรึงไว้ แต่ใจนั้นใฝ่เสรี..
|
|
|
yod - รักในหลวง ครับ
ความรัก - เริ่ม - จากความรู้สึก หรือ ความคิด กันแน่นะ ..... ประวัติศาสตร์อาจจะย้อนรอยเดิม แต่คนไม่อาจย้อนอดีตได้
Hero Member
คะแนน 1628
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 18173
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: มกราคม 18, 2010, 09:12:27 AM » |
|
ลิงค์ที่รูปครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
..สิ่งสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่ว่า...วันนี้เขาอยู่หรือจากไป สำคัญที่ว่า...ช่วงที่เรามีเวลาอยู่ด้วยกัน ขอให้มีความทรงจำที่ดี...ก็เพียงพอแล้ว อย่างน้อย เราก็ยังมีอะไรดีดีให้นึกถึง และยิ้มให้ความทรงจำนั้นได้ ...
..กรอบใดกักขังแค่กาย แต่ใจอย่าหมายกั้นได้ โซ่ตรวนรัดรึงตรึงไว้ แต่ใจนั้นใฝ่เสรี..
|
|
|
coda
None of us is as smart as all of us.
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 1081
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 20779
เว็บไซต์
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: มกราคม 18, 2010, 09:15:41 AM » |
|
...ความเห็นผม การกระตุกไกส่วนมากเป็นเพราะหลับตา หรือเกร็งฝืน สาเหตุมาจาก 2 เรื่อง 1. กลัวเสียง 2. กลัวแรงรีคอยล์
...กลัวเสียง: ใส่เครื่องป้องกันเสียง (ที่จริงหากไม่ใส่ก็หูหนวก ปัญหาใหญ่กว่ากระตุกไกอยู่แล้ว)
...กลัวรีคอยล์: จัดท่าทางและจับปืนให้มั่นคง เหนี่ยวไกอย่างถูกวิธี (ลองอ่านกระทู้หัดยิง IPSC และที่คุณยอดกล่าวไว้ เป็นต้น) แล้วยอมให้มันเตะ ถ้าทำถูกต้องมันจะเตะอย่างสบายๆ เราครับ
...การบรรจุกระสุนดัมมี่ สลับกับกระสุนจริงในแม๊กกาซีนหรือช่องโม่ (โดยเจ้าตัวไม่ทราบว่านัดไหนคือลูกดัมมี่) จะช่วยให้เห็นอาการและรู้จุดที่จะแก้ไขได้ชัดเจนครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Zeus-รักในหลวง
อะฮู้.....ไฮยีน่าก็เป็นแมวนะคราบบบ
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 817
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 10983
I'm going to make him an offer that he can't refus
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: มกราคม 18, 2010, 09:59:08 AM » |
|
ผมว่าคุณvichy ไม่น่าจะกลัวแรงรีคอยหรือกลัวเสียงปืนครับ(เพราะถ้าบอกว่ากลัวแบบที่ว่าจริงละ สมช.หลายคนก็คงอดห่วงไม่ได้) แต่อาจติดนิสัยแบบที่ว่าจริง ๆ ซื้อลูกดรายฟรายมาซ้อมครับ พยามบอกตัวเองว่าอย่ากระตุกในระยะสุดท้าย พอแช๊ะให้ดูครับว่าศูนย์ยังอยู่ที่จุดเล็งเดิมหรือเปล่าหรือว่าเผลอกระตุก ทำไปเรื่อย ๆ ครับวันละ 100-200 ครั้ง ครบ 1 อาทิตย์เข้าสนามซ้อมแล้วทำแบบเดิมที่เคยทำกับลูกดรายฯ อาจลั่นไกเปล่าซะ 1 นัด(ย้ำตัวเองว่าเดี๋ยวต้องยิงแบบนี้ ยิงจริง 1 นัด(ยิงเสร็จไม่ต้องรีบดูผลงานนะครับ ทำใจสบาย ๆ ฟอโลทรูศูนย์กับเป้าก่อน) แล้วลั่นไกเปล่า ๆ อีก 1 นัด (ทำแบบที่ยิงเมื่อตะกี้ครับจะได้รู้ว่ายิงกระตุกหรือเปล่า) แล้วเริ่มรอบใหม่ครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
A fear of weapons is a sign of retarded sexual and emotional maturity. - Sigmund Freud
ความกลัวอาวุธคือสัญญาณของความถดถอยทางเพศและวุฒิภาวะทางอารมณ์ - ซิกมุนด์ ฟรอยด์
|
|
|
นายโป่งจิงฮง ทะลวงปืน - รักในหลวง
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 110
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1407
รักโค้ลท์ แต่มอบหัวใจให้ บาเร็ตต้า
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: มกราคม 18, 2010, 10:07:21 AM » |
|
ยิงแห้ง เยอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ครับ รับรอง หาย
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
นายโป่ง จิงฮงทะลวงปืน โทร. 081-927 5960 / 082-717 3057
|
|
|
yod - รักในหลวง ครับ
ความรัก - เริ่ม - จากความรู้สึก หรือ ความคิด กันแน่นะ ..... ประวัติศาสตร์อาจจะย้อนรอยเดิม แต่คนไม่อาจย้อนอดีตได้
Hero Member
คะแนน 1628
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 18173
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: มกราคม 18, 2010, 10:10:44 AM » |
|
รับรอง หายเอ่อ.... อะไร หาย ครับ พี่ โป่ง
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
..สิ่งสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่ว่า...วันนี้เขาอยู่หรือจากไป สำคัญที่ว่า...ช่วงที่เรามีเวลาอยู่ด้วยกัน ขอให้มีความทรงจำที่ดี...ก็เพียงพอแล้ว อย่างน้อย เราก็ยังมีอะไรดีดีให้นึกถึง และยิ้มให้ความทรงจำนั้นได้ ...
..กรอบใดกักขังแค่กาย แต่ใจอย่าหมายกั้นได้ โซ่ตรวนรัดรึงตรึงไว้ แต่ใจนั้นใฝ่เสรี..
|
|
|
coda
None of us is as smart as all of us.
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 1081
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 20779
เว็บไซต์
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: มกราคม 18, 2010, 10:13:50 AM » |
|
ผมว่าคุณvichy ไม่น่าจะกลัวแรงรีคอยหรือกลัวเสียงปืนครับ(เพราะถ้าบอกว่ากลัวแบบที่ว่าจริงละ สมช.หลายคนก็คงอดห่วงไม่ได้) แต่อาจติดนิสัยแบบที่ว่าจริง ๆ ซื้อลูกดรายฟรายมาซ้อมครับ พยามบอกตัวเองว่าอย่ากระตุกในระยะสุดท้าย พอแช๊ะให้ดูครับว่าศูนย์ยังอยู่ที่จุดเล็งเดิมหรือเปล่าหรือว่าเผลอกระตุก ทำไปเรื่อย ๆ ครับวันละ 100-200 ครั้ง ครบ 1 อาทิตย์เข้าสนามซ้อมแล้วทำแบบเดิมที่เคยทำกับลูกดรายฯ อาจลั่นไกเปล่าซะ 1 นัด(ย้ำตัวเองว่าเดี๋ยวต้องยิงแบบนี้ ยิงจริง 1 นัด(ยิงเสร็จไม่ต้องรีบดูผลงานนะครับ ทำใจสบาย ๆ ฟอโลทรูศูนย์กับเป้าก่อน) แล้วลั่นไกเปล่า ๆ อีก 1 นัด (ทำแบบที่ยิงเมื่อตะกี้ครับจะได้รู้ว่ายิงกระตุกหรือเปล่า) แล้วเริ่มรอบใหม่ครับ ...คำว่า "กลัว..." ที่ใช้ ไม่ได้หมายถึง "ความกลัว" ทั่วๆ ไป แต่หมายถึงการคาดคะเนว่าจะมีเสียงดัง มีแรงรีคอยล์ จึงเกิดการขืน ต้านครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
vichy
Full Member
คะแนน 35
ออฟไลน์
กระทู้: 389
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: มกราคม 18, 2010, 10:34:53 AM » |
|
ขอบคุณ สมช.ทุกท่านครับที่ให้ความรู้ จากข้อมูลที่ได้รับทราบพอจะรู้เหตุผลของตนเองบ้างแล้วครับ คือชอบขยับนิ้วก่อนยิงให้เข้าไปลึกถึงข้อนิ้ว เหมือนกลัวว่าไกจะไม่ลั่น พอมาจังหวะสุดท้ายเลยกระชากไก ต้องปรับตามวิธีที่ท่าน สมช.แนะนำมา ขอบคุณในน้ำใจอันดีของทุกท่านอีกครั้งครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
soveat ชุมไพร
มือสังหารคันคากหมุ่น พรานปลาวัด พราน28k สมช. เลขที่ 1475
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 3429
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 30132
เลือดกรุ๊ป โอละนออออออออออออ
เว็บไซต์
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: มกราคม 18, 2010, 10:38:25 AM » |
|
พี่โซ๊ยตี๋สอนผมว่า ก่อนยิงให้ดารยก่อนสักหลายๆครั้ง โดยเอาปลอกกระสุนเปล่าวางไว้ที่ปลายกระบอกปืน ถ้าหล่นแปลว่าใช้ไม่ได้ ถ้าไม่หล่นก็ทำไปเรื่อยไจนชิน ปัญหาจะหายไปแล
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
จะปิดทอง หลังองค์ พระปฏิมา
|
|
|
Zeus-รักในหลวง
อะฮู้.....ไฮยีน่าก็เป็นแมวนะคราบบบ
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 817
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 10983
I'm going to make him an offer that he can't refus
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: มกราคม 18, 2010, 10:44:43 AM » |
|
ผมว่าคุณvichy ไม่น่าจะกลัวแรงรีคอยหรือกลัวเสียงปืนครับ(เพราะถ้าบอกว่ากลัวแบบที่ว่าจริงละ สมช.หลายคนก็คงอดห่วงไม่ได้) แต่อาจติดนิสัยแบบที่ว่าจริง ๆ ซื้อลูกดรายฟรายมาซ้อมครับ พยามบอกตัวเองว่าอย่ากระตุกในระยะสุดท้าย พอแช๊ะให้ดูครับว่าศูนย์ยังอยู่ที่จุดเล็งเดิมหรือเปล่าหรือว่าเผลอกระตุก ทำไปเรื่อย ๆ ครับวันละ 100-200 ครั้ง ครบ 1 อาทิตย์เข้าสนามซ้อมแล้วทำแบบเดิมที่เคยทำกับลูกดรายฯ อาจลั่นไกเปล่าซะ 1 นัด(ย้ำตัวเองว่าเดี๋ยวต้องยิงแบบนี้ ยิงจริง 1 นัด(ยิงเสร็จไม่ต้องรีบดูผลงานนะครับ ทำใจสบาย ๆ ฟอโลทรูศูนย์กับเป้าก่อน) แล้วลั่นไกเปล่า ๆ อีก 1 นัด (ทำแบบที่ยิงเมื่อตะกี้ครับจะได้รู้ว่ายิงกระตุกหรือเปล่า) แล้วเริ่มรอบใหม่ครับ ...คำว่า "กลัว..." ที่ใช้ ไม่ได้หมายถึง "ความกลัว" ทั่วๆ ไป แต่หมายถึงการคาดคะเนว่าจะมีเสียงดัง มีแรงรีคอยล์ จึงเกิดการขืน ต้านครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
A fear of weapons is a sign of retarded sexual and emotional maturity. - Sigmund Freud
ความกลัวอาวุธคือสัญญาณของความถดถอยทางเพศและวุฒิภาวะทางอารมณ์ - ซิกมุนด์ ฟรอยด์
|
|
|
your-ประชาธิปไตย
Sr. Member
คะแนน 925
ออฟไลน์
กระทู้: 509
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: มกราคม 18, 2010, 11:13:08 AM » |
|
ผมว่าคุณvichy ไม่น่าจะกลัวแรงรีคอยหรือกลัวเสียงปืนครับ(เพราะถ้าบอกว่ากลัวแบบที่ว่าจริงละ สมช.หลายคนก็คงอดห่วงไม่ได้) แต่อาจติดนิสัยแบบที่ว่าจริง ๆ ซื้อลูกดรายฟรายมาซ้อมครับ พยามบอกตัวเองว่าอย่ากระตุกในระยะสุดท้าย พอแช๊ะให้ดูครับว่าศูนย์ยังอยู่ที่จุดเล็งเดิมหรือเปล่าหรือว่าเผลอกระตุก ทำไปเรื่อย ๆ ครับวันละ 100-200 ครั้ง ครบ 1 อาทิตย์เข้าสนามซ้อมแล้วทำแบบเดิมที่เคยทำกับลูกดรายฯ อาจลั่นไกเปล่าซะ 1 นัด(ย้ำตัวเองว่าเดี๋ยวต้องยิงแบบนี้ ยิงจริง 1 นัด(ยิงเสร็จไม่ต้องรีบดูผลงานนะครับ ทำใจสบาย ๆ ฟอโลทรูศูนย์กับเป้าก่อน) แล้วลั่นไกเปล่า ๆ อีก 1 นัด (ทำแบบที่ยิงเมื่อตะกี้ครับจะได้รู้ว่ายิงกระตุกหรือเปล่า) แล้วเริ่มรอบใหม่ครับ ...คำว่า "กลัว..." ที่ใช้ ไม่ได้หมายถึง "ความกลัว" ทั่วๆ ไป แต่หมายถึงการคาดคะเนว่าจะมีเสียงดัง มีแรงรีคอยล์ จึงเกิดการขืน ต้านครับ มันไม่ใช่ความกลัวครับ แต่เป็นสัญชาตญาณการระวังภัย พูดง่ายๆคือมันเป็นธรรมชาติของปฏิกริยาจากจิตใต้สำนึกที่เกิดขึ้นเอง แต่อาการเหล่านี้แก้ไขได้ด้วยการฝึกฝนบ่อยๆจนเกิดความคุ้นเคย หรือเคยชินครับ อันดับแรกต้องยิงครับเพราะการซ้อมยิงจริงมันจะมีอาการต่างๆของปืนแตกต่างกับการยิงแห้งโดยสิ้นเชิง แต่ที่ชัดเจนที่สุดคืออาการหลังจากกระสุนเคลื่อนที่ออกจากรังเพลิง ....ลองฝึกโดยการไม่ต้องไปคำนึงว่าปืนมันจะลั่นเมื่อไหร่ ต่อยๆเพิ่มน้ำหนักนิ้วที่เหนี่ยวไกเข้ามาหาตัวเรื่อยๆ สมาธิและสายตามองศูนย์ให้ชัด ทาบเป้าหมายให้ดี ลั่นเมื่อไหร่ช่างมัน ช้าๆทำไปเรื่อยไปเรื่อยๆ สักพัก ไม่กี่วันอาการเกร็งข้อมือต้านแรงรีคอยก็จะดีขึ้นจนหายไป
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
"ข้าพเจ้าต่อสู้เพื่อคุณธรรมที่อยู่ในใจของข้าพเจ้า ใครที่ขัดขวางคุณธรรมนั้น ไม่ว่าจะเป็นผู้ใด เราจะถือว่าเป็นศัตรู" ประเทศไทย รวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย เป็นประชารัฐ...
|
|
|
coda
None of us is as smart as all of us.
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 1081
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 20779
เว็บไซต์
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: มกราคม 18, 2010, 11:16:15 AM » |
|
ผมว่าคุณvichy ไม่น่าจะกลัวแรงรีคอยหรือกลัวเสียงปืนครับ(เพราะถ้าบอกว่ากลัวแบบที่ว่าจริงละ สมช.หลายคนก็คงอดห่วงไม่ได้) แต่อาจติดนิสัยแบบที่ว่าจริง ๆ ซื้อลูกดรายฟรายมาซ้อมครับ พยามบอกตัวเองว่าอย่ากระตุกในระยะสุดท้าย พอแช๊ะให้ดูครับว่าศูนย์ยังอยู่ที่จุดเล็งเดิมหรือเปล่าหรือว่าเผลอกระตุก ทำไปเรื่อย ๆ ครับวันละ 100-200 ครั้ง ครบ 1 อาทิตย์เข้าสนามซ้อมแล้วทำแบบเดิมที่เคยทำกับลูกดรายฯ อาจลั่นไกเปล่าซะ 1 นัด(ย้ำตัวเองว่าเดี๋ยวต้องยิงแบบนี้ ยิงจริง 1 นัด(ยิงเสร็จไม่ต้องรีบดูผลงานนะครับ ทำใจสบาย ๆ ฟอโลทรูศูนย์กับเป้าก่อน) แล้วลั่นไกเปล่า ๆ อีก 1 นัด (ทำแบบที่ยิงเมื่อตะกี้ครับจะได้รู้ว่ายิงกระตุกหรือเปล่า) แล้วเริ่มรอบใหม่ครับ ...คำว่า "กลัว..." ที่ใช้ ไม่ได้หมายถึง "ความกลัว" ทั่วๆ ไป แต่หมายถึงการคาดคะเนว่าจะมีเสียงดัง มีแรงรีคอยล์ จึงเกิดการขืน ต้านครับ มันไม่ใช่ความกลัวครับ แต่เป็นสัญชาตญาณการระวังภัย พูดง่ายๆคือมันเป็นธรรมชาติของปฏิกริยาจากจิตใต้สำนึกที่เกิดขึ้นเอง แต่อาการเหล่านี้แก้ไขได้ด้วยการฝึกฝนบ่อยๆจนเกิดความคุ้นเคย หรือเคยชินครับ อันดับแรกต้องยิงครับเพราะการซ้อมยิงจริงมันจะมีอาการต่างๆของปืนแตกต่างกับการยิงแห้งโดยสิ้นเชิง แต่ที่ชัดเจนที่สุดคืออาการหลังจากกระสุนเคลื่อนที่ออกจากรังเพลิง ....ลองฝึกโดยการไม่ต้องไปคำนึงว่าปืนมันจะลั่นเมื่อไหร่ ต่อยๆเพิ่มน้ำหนักนิ้วที่เหนี่ยวไกเข้ามาหาตัวเรื่อยๆ สมาธิและสายตามองศูนย์ให้ชัด ทาบเป้าหมายให้ดี ลั่นเมื่อไหร่ช่างมัน ช้าๆทำไปเรื่อยไปเรื่อยๆ สักพัก ไม่กี่วันอาการเกร็งข้อมือต้านแรงรีคอยก็จะดีขึ้นจนหายไป ...ตามนั้นครับ อย่างที่บอกว่าไม่ใช่ "กลัว" ตามความหมายทั่วไป
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
coda
None of us is as smart as all of us.
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 1081
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 20779
เว็บไซต์
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: มกราคม 18, 2010, 11:21:00 AM » |
|
...หรือจะว่ากลัวก็ได้นะครับ สำหรับมือใหม่มากๆ ผมว่าใช้คำนี้ได้ มือเก่าขึ้นไปอาจไม่กลัวแต่มีเกร็ง ยิหาก่งทิ้งเวลาไปนานๆ ยิงที อาการกลับมาได้ง่ายๆ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
submachine -รักในหลวง-
คนกินเหล้า อย่าให้เหล้ากินคน
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 6127
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 55373
Let us go..!
|
|
« ตอบ #14 เมื่อ: มกราคม 18, 2010, 12:11:33 PM » |
|
ลองๆหาปลอกกระสุนมาวางในแนวตั้งบนสันเหนือลำกล้อง(หากมีสันให้วาง) หลังศูนย์หน้า แล้วเหนี่ยวไกดูครับ ให้ปลอกกระสุนดุกดิกน้อยที่สุด
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
อย่าเห็นเป็น ความดี เล็กน้อย แล้วไม่กระทำ อย่าเห็นเป็น ความชั่ว เล็กน้อย แล้วจึงกระทำ
Thanut Wansuk
|
|
|
|