ข้องใจการทำงานตำรวจไทย
คดีเล็ก / ลักทรัพย์ / ขโมยขึ้นบ้าน ไม่เคยที่จะจับได้
ที่เกิดเหตุก็ไม่เคยมาตรวจ เอาหลักฐานไปส่งถึงสน. ก็ไม่แม้แต่จะเปิดดู
ขออณุญาติ ระบาย
อัดอั้นมานานมาก
เมื่อปีที่แล้ว หอพักผมอยู่ในท้องที่ สน. ดินแดง
โดน ขโมยขึ้น 3 ห้อง ได้ทรัพย์สินไป 5-6 หมื่นบาท มีเจ้าทุกข์ 3 คน หายเงียบไม่คืบหน้า
ไปแจ้งความ ลงบันทึกประจำวัน ไปก็เท่านั้น สอบปากคำเจ้าทุกข์ เหมื่อนเป็นผู้ต้องหา
ที่เกิดเหตุก็ไม่มาเก็บหลัก ฐานรอยนิ้วมือ ให้ผมที่เป็นเจ้าของจัดการ (ผมไม่ใช่นิติเวชนะครับ เก็บไปก็ใช้ไม่ได้
)
พอมีเหตุจะใช้อาวุธก็ห้าม ยิงโจร เพราะถ้ายิง พี่จะจับคนยิง ไม่จับโจร เวณเอ๋ย
ผมประชาชนธรรมดา ไม่มีเส้นสาย เข้าไปก็ไหว้ทุกโต็ะ ผมให้เกียรติ์ ตำรวจทุกนาย แต่สิ่งที่ได้
กลับมา คือ การเป็นอากาศฐาตุ ในสายตาท่าน
คดีไม่คืบหน้า ลูกบ้านหมด ศรัทธาในความปลอดภัย ย้ายออกไป
คำพูด เดิมเดิม คนไม่พอ / ผู้ก่อเหตุเป็นเด็กจับไปก็ไม่มีประโยชน์ / พื้นที่สีแดงเหตุเกิดเยอะ
อาทิตย์ ที่แล้ว ตู้นำในซอย หอพัก โดน ทุบ งัดเหรียญไป
เมื่อวานนี้ ตอน ตี 2 เครื่องขายนำหยอดเหรียญที่ หอพักผมโดนงัด มีภาพจากกล้องวงจรปิดบันทึกไว้ได้
ตอนเช้าผมได้ อัดภาพแลงซีดีแล้วนะไปแจ้งความ / ลงบันทึกประจำวัน ที่ สน. ดินแดง
เหตุการ์ณเดิมก็กลับมาอีก
สุดทน กับตำรวจไทย
